50-lecie kapłaństwa ks. Jana Grochli

Opublikowano: sobota, 1 czerwca 2024 10:46

W zeszłym roku (2023) różnych imprez i uroczystości, z racji roku jubileuszowego mieliśmy sporo. W tym roku zapewne tylu ciekawych wydarzeń nie udokumentuję, bo ich nie będzie, ale pięćdziesiątą rocznicę naszego proboszcza, razem z Emilią Onysek fotograficznie zarejestrowaliśmy i relację chciałbym tu przedstawić.

Przed godziną jedenastą, w okolicy naszej plebanii zaczęli się zbierać mieszkańcy, zaproszeni goście, rodzina naszego proboszcza, siostry zakonne oraz Orkiestra Dęta z Ciasnej pod batutą Tomasza Onyska.

Po uformowaniu całego bardzo licznego orszaku, w takt muzyki orkiestry nastąpił przemarsz do kościoła.

W kolumnie można było znaleźć:

Ks. Bp Pawła Stobrawę
Ks. Bp Andrzeja Czaję
Delelgację Kurii Biskupiej Opole ze sztandarem
Bardzo liczną grupę duchowieństwa, w tym kolegów z roku święceń naszego proboszcza
Siostry zakonne, które były kiedyś w naszym klasztorze i te obecnie przebywające
Delegację naszej gminy z wójtem Zdzisławem Kulejem

Po wejściu do kościoła rozpoczęła się uroczysta msza święta, z czego mi najbardziej w pamięci utknęło kazanie Ks. Bp. Andrzeja Czaji. Długie, ale nie nudne. Bardzo głębokie, rzeczowe i poruszające wiele kwestii religijnych i społecznych.

Krótko przed zakończeniem uroczystej mszy świętej, do naszego proboszcza podeszły delegacje różnych środowisk społecznych, by wręczyć prezenty i upominki związane z rocznicą naszego księdza.

Po zakończeniu mszy świętej zaproszeni goście udali się z powrotem na plebanię, a następnie do restauracji „Relax”. Na pozostałych mieszkańców czekała niespodzianka przygotowana przez naszego jubilata, w postaci paczek z „Kołocem”, którą można było sobie zabrać i po południu przy kawce spokojnie konsumować.

Udało nam się zrobić jeszcze kilka pamiątkowych fotografii.

W restauracji zjedliśmy pyszny obiad, lody, napili dobrej kawy i poczęstowali „Kołocem”.

Siostra Edyta umiliła nam czas, przygotowując z młodzieżą krótki występ artystyczny połączony z życzeniami dla naszego solenizanta.

Podczas tego spotkania nie obyło się oczywiście bez bardzo wielu życzeń, składanych przez kolegów, znajomych, rodzinę, ale miało to bardziej charakter prywatny, więc pominiemy to w naszej relacji zdjęciowej.

Opracował: Witold Segeth Zdjęcia: Emilia Onysek, Witold Segeth Opracowanie graficzne: SEGETH-NET

Odpust w Zborowskiem 2023

Opublikowano: czwartek, 16 listopada 2023 12:13

Na temat odpustu napisałem już trochę, relacjonując to nasze wydarzenie w 2013 roku, ale ponieważ jak co roku tak więc i w tym mieliśmy taką uroczystość, a ten rok jest dla nas jubileuszowym, nie mogłem tego wydarzenia pominąć. Odpust odbył się 24 września.

Ciekawą informację dotyczącą również naszego kościoła znalazłem na stronach Wikipedii, którą poniżej przedstawiam:

Podwyższenia Krzyża Świętego (także: Pańskiego) – święto obchodzone zarówno w Kościele zachodnim, jak i wschodnim, związane z tradycją odnalezienia relikwii krzyża, na którym umarł Jezus Chrystus. Jest on dla chrześcijan największą relikwią. Nabożeństwa ku jego czci sięgają początków chrześcijaństwa.

Przed reformą liturgii wrześniowe święto poświęcone było wspomnieniu „podwyższenia” Krzyża, zaś 3 maja cały Kościół czcił pamiątkę jego „znalezienia” (Znalezienie Krzyża Świętego).

Papież św. Jan XXIII zniósł święto krzyża Chrystusowego obchodzone 3 maja jako niepotrzebne powtórzenie, a odnowiony kalendarz rzymski jako święto Podwyższenia Krzyża przyjął dzień 14 września. Liturgia Godzin przewiduje w tym dniu odśpiewanie w nieszporach hymnu ku czci Krzyża, Vexilla regis prodeunt.

Tradycja przypisuje odnalezienie Krzyża św. Helenie, matce cesarza Konstantyna I Wielkiego, w 326 roku. Relikwie złożone zostały w bazylice Grobu Świętego w Jerozolimie. Od tamtej pory były uroczyście czczone przez wiernych przybywających z całego świata chrześcijańskiego. Okres ten zakończyło zdobycie Jerozolimy 20 maja 614 roku przez króla perskiego Chosrowa II Parwiza. Persowie zburzyli świątynię a relikwie Krzyża zabrali z Jerozolimy.

W 628 roku cesarz bizantyjski Herakliusz pokonał Persów i odzyskał święte relikwie. Cesarz sam wniósł je uroczyście do Jerozolimy, wchodząc do miasta przez Bramę Złotą.

Jak mówi legenda, cesarz niosąc Krzyż ubrany był w drogocenne szaty i nie mógł go udźwignąć, aby wejść do miasta. Dopiero kiedy za poradą biskupa Jerozolimy Zachariasza zdjął bogaty strój i buty, wniósł Krzyż idąc boso aż do odbudowywanej po zniszczeniu Bazyliki.

Źródło - Wikipedia, Podwyższenie Krzyża Świętego

Teraz zapraszam do relacji fotograficznej, którą w tym roku zrobił Sebastian Segeth.